Magda, Patrycja, Ewa i Agnieszka miały nieodpartą chęć zrobienia czegoś dla swoich "korzeni". Mimo, że mieszkały już po kilka lat na stałe w Belgii ich polskie korzonki ciągle dawały się we znaki. Niektóre z nich dochowały sie już pociech i to także dla nich postanowiły zadbać o tradycje, historie, język ojczysty kraju skąd pochodzą.
Jak to zrobić?
W miejscowości, gdzie mieszkały w Roeselare w Zachodniej Flandrii odbywały się już, co prawda, spotkania połączone nawet z polską mszą, odprawianą przez polskiego księdza (ks. Andrzej - opiekun duchowy wspólnoty flamandzkiej), ale były to sporadyczne spotkania, z których nie za wiele wynikało. Niewiele osób miało ochotę się angażować, żeby pomóc w organizacji. Najważniejszym więc zadaniem dla dziewczyn było odszukanie osób, którym "chciałoby się chcieć" coś zrobić.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz